www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Esai Morales

- ok Fu. - chłopak machnął różdżką i z sufitu zaczęło się sypać konfetti - Wedle życzenia jest konfetti.

Fumiko Kanesaka

-To miał być żart - zaśmiała się ruda - ale dzięki.
Chłopak był bardzo miły. Fumiko zastanawiała się co z innymi uczniami.
-Wiesz, jestem nowa i nie wiem jeszcze kto?, co? i jak? Mógłbyś mi krótko streścić co się działo jak mnie nie nie było? Kogo się trzymać, a z kim się nie zadawać?

Lynn Wingfield

Po odstawieniu Fumiko do sypialni, Lynn weszła do pokoju i rzuciła się na skórzaną kanapę. Przez chwilę podziwiała w spokoju tańczące płomienie w kominku, gdy nagle wpadła na pewien pomysł. Szybko wstała i niemalże wybiegła z pokoju.

Esai Morales

Esai wszedł do PW i usiadł na fotelu. Był zaspany i zmęczony...nic mu się nie chciało.

Fumiko Kanesaka

Do pokoju wspólnego weszła Fumiko. Miała ochotę przejść sie na błonia, ale ze względu na godzinę nie chciała się narażać. Usiadła więc w jednym z foteli i zaczęła czytać książkę.

Lynn Wingfield

Do pokoju wpadła biegiem Lynn i, dysząc ciężko, rzuciła się w tył na jeden z foteli. Jak się okazało, zajęty.
- O, hej, Fumi.

Fumiko Kanesaka

-Hyj - wydusiła Fumiko czując, że ma przynajmniej jedno płuco zgniecione - Jes jakiś powód, dla którego chcesz mnie zabić, czy to nieumyślne spowodowanie śmierci?

Lynn Wingfield

- Powód jest. - Spojrzała w górę, częściowo na twarz Fumiko, częściowo na jej biust. - Miło mi się na ciebie patrzy z tej perspektywy.
Wstała i zasiadła na fotelu obok, przysuwając go bliżej.
- Więc, co ostatnio robiłaś? Jakiś nowy szlaban na koncie?

Fumiko Kanesaka

- A wiesz, jakoś nie było okazji załapać żadnego. Po tym ostatnim się nie wychylałam, ale wiesz, jestem otwarta na propozycje w razie czego - mrugnęła do Lynn.
- A jak wam się żyje w Hogwarcie? Coś nowego? Coś ciekawego?

Joan Wingfield

Joan weszła do pokoju i usiadła przy dziewczynach.
- Hej, Fu - powiedziała - o matko, co się stało z twoją książką...?

Fumiko Kanesaka

-Cześć - odpowiedziała, po czym spojrzała na pozostałosci tego, co kiedyś możnaby nazwać książką - Hmm...myślę, ze to samo co z moimi organami wewnętrznymi - została zmiażdżona - wyjaśniła

Lynn Wingfield

- Przepraszam. - uśmiechnęła się głupkowato do Fumiko, po czym odwróciła do siostry. - Hej, mała.
Odchyliła się w fotelu i wyciągnęła różdżkę z kabury na udzie. Machnęła, a przed nią na stole pojawiły się tosty z serem i butelka czerwonego wina. Widząc spojrzenia otaczających ludzi, wytłumaczyła:
- Naprawdę, nie chce mi się iść do kuchni...

Jason Scott Lee

- O, fajnie darmowe jedzenie - powiedziała Jason wchodząc do pw i zabrał z talerza trzy tosty. Zauważywszy że wszyscy mu się przyglądają powiedział
- No co? Mi też nie chce się iść do kuchni.

Lynn Wingfield

Lynn weszła do pokoju i zauważyła Jasona jedzącego jej tosty.
- Ej, panie! - zawołała ze szczerym rozbawieniem w głosie. - Te tosty mają dwa dni!
Ponownie widząc zaciekawione spojrzenia, dodała:
- Nie, naprawdę, nie liczcie na to, że kiedykolwiek zachce mi się coś posprzątać.

Jason Scott Lee

- Dwa dni, czy nie...wszystko jedno. Ważne że jestem głodny a nie ma nic innego pod ręką...-zaśmiał się Jason - A poza tym są pyszne.