www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Sandrine Holt

- Czyżby? - zaśmiała się S. - Czasami twoja głupota mnie dobija.

Joan Wingfield

- Moja głupota? - Jo uniosła brwi. Po chwili je zmarszczyła, rzuciła spojrzenie na śpiącą Fumi, po czym nachyliła się w stronę S.
- Z tego co zauważyłam, sama mądrością nie grzeszysz. Dość nierozważne jest dawanie komuś eliksiru miłosnego i - jeśli się nie mylę - dawki dla co najmniej dwóch osób. Szczególnie kiedy jest się prefektem.

Sandrine Holt

S. wstała z fotela i przez chwilę milczała. Po chwili rzekła:
- Nie masz dowodów. Zresztą...nic mu nie dodałam. On mnie kocha !

Joan Wingfield

- Hej, hej, spokojnie - powiedziała - kocha cię? W porządku. Jeśli nic mu nie dałaś, to chyba nic się nie stanie jeśli da mu się odtrutkę?
Wstała stając z Sandrine twarzą w twarz.
- Jesteśmy Ślizgonkami. Chcesz to pój sobie ludzi eliksirami, mi to nie przeszkadza. Ba, jako osoba z tego samego domu, mogę ci coś uwarzyć. Ale nie pozwolę ci krzywdzić i ośmieszać moich przyjaciół - ostatnie zdanie wycedziła i zmrużyła niebezpiecznie oczy.

Sandrine Holt

- Nie odważysz się - szepnęła dziewczyna tak, aby nikt inny jej nie uslyszał

Joan Wingfield

- Czego? Podać mu odtrutki? ależ kochanie ona nie jest szkodliwa - powiedziała z jadowitym uśmieszkiem - to znaczy... nie jest szkodliwa dla osoby, której się ją podaje. A ja znalazłam jeszcze taki fajny eliksir, gdzie osoba poszkodowana pamięta wszystko co się działo.

Sandrine Holt

S. spojrzała na Joan mściwie, ale nic nie odpowiedziała.
Usiadła z powrotem na fotelu i nie zaszyczyciła dziewczyny nawet krótkim spojrzeniem.

Joan Wingfield

- Rób co chcesz. Ale Esai jest moim przyjacielem, więc nie odpuszczę. I dopóki ja się tym interesuję mam za sobą Jasona, Fumiko, możliwe, że Julie i, przede wszystkich, starszą siostrę, z którą radzę nie zadzierać. Ale jak już mówiłam... rób co chcesz - mruknęła - jeśli Esaiowi się po poprawi w ciągu trzech dni, podam mu odtrutkę - dodała z pewnym siebie wyrazem twarzy.

Sandrine Holt

S. wstała i wyszła z PW.
Nie chciała dłużej tego słuchać.

Joan Wingfield

Joan uśmiechnęła się zwycięsko po czym opadła na fotel. Całkiem... dobre pytanie mi zadała, pomyślała gorzko.

Esai Morales

Do PW wszedł Esai.
Przywitał się z Joan i resztą ślizgonów.
- Widzieliście gdzieś Sandrine? Nie mogę jej znaleźć...

Joan Wingfield

- Dormitorium - mruknęła - hej, Esai... gdzie się szwendałeś? - zapytała od niechcenia.

Esai Morales

- Tu i tam - odpowiedział siadając na fotelu - Dużo by opowiadać...A co? Zdarzyło się coś ciekawego jak mnie nie było? - spytał

Joan Wingfield

Joan pomyślała o kłótni z Sandrine i uśmiechnęła się pod nosem.
- Nie, nic ciekawego - odpowiedziała wzruszając ramionami. Machinalnie zaczęła się bawić fiolką pełną eliksiru.

Esai Morales

- Co to? - zapytał chwytając szybko za fiolkę, tak że Joan nie zdążyła zabrać. - Chcesz kogoś otruć? Może potrzebujesz pomocnika?