www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Koko Malacana

Koko zamyśliła się.
-Tak,tak oczywiście.-Powiedziała trząsąc głową.Nagle zorientowała się,że trzyma siostre za rękę.Nie puszczała jej.-A co do Garry...Myślisz?

Arwen

Arwen się zaśmiała.
-Oczywiście- szepnęła i spojrzała na Garrę.- Garra! Wyznaj co czujesz do Ko.
Cała grupa zaczęła tarzać się ze śmiechu.
-No... Um... Ee... No, Koko... Ja chyba... Chyba cię... Kocham- zaczerwienił się strasznie.

Koko Malacana

Koko spojrzała w ziemnie czerwieniąc się tak,jakby zjadła papryczke chillie.
To...Kiedy ją spalimy?-Zapytała szybko zmieniając temat i unikająs spojrzenia bliźniaka.Nagle podszedł do nich Marrack.
-Naprawde bardzo mi przykto z powodu twojej siostry...

Arwen

-Zapal stos- mruknął Garra.
Arwen razem z Omegą już trzymały ciało Kanity.

Koko Malacana

-Relashio-Powiedziała krótko podpalając stos gałęzi.nagle podeszła do Garry i przytuliła się do niego.

Arwen

Garry też ją przytulił, a dziewczyny wrzuciły ciało do ognia.
-Już po niej- powiedziała inna dziewczyna.
Wiktor podszedł do Garrego i poklepał go po plecach.
-Ko, chodź to sprawdzimy twoje plecy- powiedziała Arwen.

Koko Malacana

-Dobrze.-Odpowiedziała Koko.Obydwie poszły na małą polane.

Arwen

-Już chyba dobrze jest- powiedziała i ściągnęła bandaże.- Plecy całe. Więc przód też jest cały, ale ty się najpierw przebierzesz.
Arwen ściągnęła z drzewa kosz z ciuchami.
-Wybierz sobie jakieś ciuchy. Czekamy na polanie- powiedziała i poszła na polanę.

Koko Malacana

Koko wybrała za dużą zieloną bluzkę z krótkim rękawem i ubrała ją.Spodnie były całe.
-Jestem.-Powiedziała wracając na polane.

Arwen

Wszyscy byli w postaci ludzi.
-To co? Gramy w tą butelkę?- zapytał Wiktor.

Koko Malacana

-Marii.-Mruknęła i popatrzyła na siostre.

Arwen

(To jest realne, a ty masz mi być wdzięczna, Ko Wink

)

Arwen zamknęła na chwilę oczy.
-Pobawię się w nekromanta- mruknęła pod nosem i złapała swoją siostrę za ramię.
Podeszły do Marii. Arwen usiadła po jednej, a Marina po drugiej. Chwyciły się za ręce. Obie zamknęły oczy i zaczęły coś mamrotać. W pewnym momencie spod ich splecionych rąk wytrysnął jakiś biały promień wprost na siostrę Ko. Ta zamrugała. Arwen najpierw ciężko dyszała, a potem zemdlała.

(Pa pa. Do jutra)

Koko Malacana

-Arwen!Marii!-Krzyknęłą i podbiegła do dziewczyn.Marii znów zamknęła oczy.-I ty myślałaś głupia,że ci się uda?-Zapytała Ar.-Aquamendi!-Powiedziała bez entuzjazmu by ocucić dziewczyne.Z jej różdżki wystrzelił strumień wody.-Halo!Ile palców pokazuje?-Zapytała Koko pokazując jej trzy palce.
-Sześć?-Zapytała.Nagle Ko poczuła ciepło na ramieniu.Odwróciła się i ujrzała Garre.
-Omega?Możesz...-Lecz zanim zapytała Omega kiwnęła głową.Garra i Ko. poszli na małą polane.Garra nadal zaczerwieniony usiadł na pniu i pokazał Ko miejsce obok siebie.
-Wiesz,Koko bo ja...jesteś fajna...nawet więcej!Jesteś wspaniała!I piękna!-Powiedział trzymając ją za ręke.-Nigdy kogoś takiego nie spotkałem.Ko. zaczerwieniła się cała.
-Garra,dziękuje!-Nagle Garra pocałował ją.Koko poczuła się tak,jakby się unosiła.Miała motyle w brzuchu i poczuła,że ciebło oblewa całe jej ciało.Nagle zza krzaków wylazł jakiś ogromny zwierz obdarty ze skóry.
-Wiedziałam,że są tu dziwne rzeczy,ale to?!-Powiedziała do Garry Koko.Nagle stwór złapał ich i wyszedł na dużą polane.Zniknął sadzając ich przed Marrack`iem.
-Nie można mieć chwili prywatności?-Zapytał ze złością Garra.-Rzuć na niego jakieś zaklęcie!Prosze!
-Aquamendi.-Powiedziała celując różdżką w twarz Garry.-To miało być w niego?Przepraszam.-Powiedziała przez śmiech.-Ele jesteś cały czerwony.-Skierowała różdżkę w strone swojej twarzy i powiedziała-Aquamendi.-Teraz obydwoje byli cali mokrzy.

Arwen

Arwen usiadła i popatrzyła na Koko dziwnym wzrokiem.
-Już wiem co zrobiłam źle. Omega! Nie pomogłaś mi. Koko, może też nam pomożesz, albo...- Arwen przerwała i spojrzała na Marii. Dotknęła jej policzka.- Ciepły! Ona musi żyć!- zawołała.

Koko Malacana

Koko westchnęła ciężko.
-A może tak musi być?-Zapytała patrząc jej prosto w oczy.-Może musiała umrzeć?