www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Arwen

Arwen musiała szybko złapać się gałęzi, bo by spadła ze śmiechu.
-Co to było, że tak nagle osłabłaś?- zapytała nagle przestając się chichrać jak głupia.

Koko Malacana

-Ach...No tak-Powiedziała teraz zwicając głową w dół mocno trzymając cię gałąci rękami i nogami.-Wiedziałam,że będą chcieli wykorzystać to,że mamy ciężką chwile.Chcieli mnie zaatakować.Poparzyłam ich-Puściła nogi przed siebie i zwiękrzyła uścisk dłoni na gałęzi.Zwizała nogami w dół.Wkońcu podciągnęła się i znowu usiadła.

Arwen

Na gałęzi pojawił się wąż Arwen. Owinął jej się wokół kostki, która tylko dzięki Koko była cała.
-Ale zabawa była super... Musimy to jutro powtórzyć...- powiedziała.

(Ja idę bo komputer mi zdycha)

Koko Malacana

(Tylko nie to! Sad

)
-Bardzo chętnie pani koleżanko-Uśmiechnęła się.-Zimno się robi,nie sądzisz? -Zeskoczyły z drzewa.-Idź po drewno,ok?-Zapytała.Arwi posłusznie poszła po drewno.Razem ustawiły je jak mały szałas.Ko wyciągnęła różdżkę i powiedziała.-Relashio!No!Ognisko jak się patrzy!-Ko nagle w głowie zaświtał pomysł.-Zróbmy domek na drzewie!-A kiedy Arwi spojrzała na nią dziwacznie dodała-Tak,tak!Za pomocą magii.
Po ok. godzinie dziewczyny siedziały już w domku.
-Chyba spędzimy tu noc.-Powiedziała ziewając.-Jak wrócimy do zamku,chyba nas zjedzą!

Arwen

Arwen popatrzyła na zamek. Po chwili odwróciła głowę w stronę lasu.
-Lubisz wilki?- zapytała w pewnej chwili.

(Jeszcze żyje, ale ostatkom sił xD)

Koko Malacana

Spojrzała na Arwi.
-Oczywiście!-Powiedziała szczerze-Jest pełnia...Powinny dziś wychodzić z zakazanego lasu.-Dodałą zastanawiając się.-Ide po coś do jedzenia.Poczekaj tu.-Wyszła z domku,zeszła po drabince która nie wiadomo jak się tam znalazła i wkońcu zeskoczyła.-Ej!Arwi!Jakby mi się coś stało strzele z różdżki czerwonymi iskrami!-Krzyknęła kiedy Arwen się wychyliła.Szła teraz pustymi błoniami patrząc na oświetlony zamek.Na skraju zakazanego lasu wyciągnęła różdżkę i wymamrotała jakieś zaklęcie.Nagle przed nią pojawiły się trzy gęsi.
-Biedaki...-Powiedziała i wzięła je za szyje.Wkońcu wróciła do domku.-Mam jedzenie!-Znów wypowiedziała jakieś zaklęcie i martwe gęsi były wypatroszone i gotowe do pieczenia na ognisku.
Kiedy już jedzenie się upiekło Ko wyczarowała dwa łóżka.Jedno po prawej stronie,jedno po lewej.Połozyły się i zaczęły jeść.

Arwen

Arwen nagle wstała.
-Popatrz- wskazała ręką na las.- Wilki. Co by się stało gdybym nagle zaczęła wyć?

Koko Malacana

Spojrzałą na nią podejrzliwie.
-Nie wiem?A co?No...Pewnie by tutaj przybiegły.-Powiedziała kończąc jeść kawałek mięsa.

Arwen

Arwen zaśmiała się cicho i wyskoczyła z domku.
-Spotkałaś kiedyś animaga?- powiedziała i zmieniała się w wilka.
Pobiegła w stronę innych zwierząt. Po chwili zmieniła się tam znowu w człowieka i pogłaskała wszystkie wilki po kolei.

Koko Malacana

Ko wytrzeszczyła na nią oczy zeskakując z drabinki.
-Wiedziałam!Od samego początku!-Uśmiechnęła się i zaczęła biec w jej strone.Wilki zawarczały groźnie lecz nadal z uśmiechem na ustacch powiedziała-Mi to nie przeszkadza.

Arwen

Im bardziej Ko się zbliżała tym wilki bardziej się najeżały.
-Cii... Spokojnie. To jest Koko- mówiła do wilków. Popatrzyła na Ko.- Połowa osób, które mnie znały uciekły z krzykiem kiedy się zmieniłam w czasie pełni. Taki głupi dowcip to był.
Wilki znowu zawarczały. Arwen trzepnęła pierwszego z brzegu w ucho, a ten od razu przestał.

Koko Malacana

-Nawet się ciesze!-Powiedziała-To wspaniale!-Jeden wilk podszedł do niej.-Mogę...?-Wilk wszedł jej pod rękę.Chciał żeby go pogłaskała-Wow...

Arwen

Arwen usiadła na ziemi, a po jej bokach usiadła reszta wilków. Dziewczyna pstryknęła palcami. Jeden z wilków wyszedł przed nią.
-Idź po drewno. Tylko go za bardzo nie zaśliń- powiedziała.- Ty też!- I popchnęła jakiegoś młodego osobnika. Po kilku minutach oba wilki przyszły i ułożyły drewno równo na ziemi. Arwen wyciągnęła zapałki i zapaliła jedną. Wrzuciła ją do drewna.
-Teraz jest przyjemnie- powiedziała i usadowiła się tak, że opierała się plecami o największego z osobników.

Koko Malacana

Ko uklęknęła.
-W domku też jest ognisko.-Powiedziała nadal patrząc na zwierzęta.-Są piękne!-Ciemne oczy wilka błysnęły.Patrzał na zamek z namalowanym na twarzy dzikim wstrętem.-Nie lubią tej szkoły?

Arwen

Arwen zaśmiała się cicho.
-Nienawidzą- powiedziała cicho, a wilk, o którego się opierała potwierdził cichym pomrukiem. Po chwili polizał Arwen po twarzy.- Siadaj obok, Ko.