www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Koko Malacana

Dziewczyna zaśmiała się.
-Nie można mi ufać.-powiedziała klepiąc go lekko po policzku.-Zapamiętaj to sobie.

Siergiej Iwanov

- Dobra.- mruknął Siergiej- chodźmy do gospody na coś mocniejszego.

Koko Malacana

-Jak najbardziej.-powiedziała koko zawijając szyje szalikiem.-Panie przodem.-dodała otwierając mu drzwi.

Siergiej Iwanov

-Śmieszne- powiedział Siergiej z sarkazmem.

Siergiej Iwanov

Nad główną ulicą Hogsmeade leciał jasno-brązowy orzeł, który szykował się do lądowania. Kilka metrów nad ziemią orzeł przeopraził się w krępego młodzieńca. Chłopak miał to opanowane to perfekcji, lekko dotknął stopami ziemi, rozejrzał się do okoła i wszedł do pubu.- Poproszę miód pitny- mruknął do kelnera i usiadł przy najbliższym stoliku.

Arwen

Sfora, która liczyła sobie 13 osobników (z Arwen na przedzie) zmieniła się w ludzi i weszła do pubu. Podeszła do Siergieja.
-Słuchaj. To, że jestem inna, że mam ojca Nekromantę i chciałam pomóc twojej matce nie oznacza, że jestem popierdolona- warknęła.- Odpowiedz mi na pytanie: czy ktoś kto wśród rodzeństwa ma pieprzonego potomka Slytherina może pomóc już i tak pierdolonej siostrze? Odpowiedz...

Siergiej Iwanov

-Nie mam zielonego pojęcia- mruknął - każdy jest inny, ale ja boję się inności. Rozumiesz?- zapytał dziewczynę.

Arwen

-Rozumiem i to szanuję - popatrzyła na barmana- wódkę z mlekiem i sokiem z cytryny- popatrzyła na chłopaka.- Sama się siebie boję.

Siergiej Iwanov

-Nie boją się siebie, boję się inności, tego, że mnie nie zakceptują, tego, że Natasza nie zakceptuje tego, że się zmieniłem.- spojrzal na dziewczynę- nie wiesz co znaczy stracić wszystko jednego dnia, kiedy całe twoje życie prysło, jak bańka mydlana. Twoje marzenia, decyzje, znajomości one już nic nie znaczą. Wiesz o czym mówię?- zapytał dziewczynę.

Arwen

-Ja to przeżyłam... Wszystko straciłam... Inność nie jest straszna. Tylko wariaci są coś warci- mruknęła i się zamyśliła. Po chwili schylił się jeden z chłopaków (Wiktor) i coś jej szepnął do ucha.- Tak lećcie. Nie musieliście za mną biec- mruknęła.

Siergiej Iwanov

-Nie wiesz o czym mówisz. - powiedział chłopak i zamyślił się.

Arwen

-I tutaj się mylisz- powiedziała.- Dobrze wiem co mówię. Czy rodzice cię wydziedziczyli? No sam powiedz. Czy zrobili by ci to? Mnie zrobili- pierwsza łza popłynęła po policzku i spadła na stolik.- Jedyną osobą, która się kontaktuje to brat... Czasem matka... Ojciec chcący zabić własną córkę...- popłynęła i druga łza. Arwen patrzyła tępo na stolik.- Czy jest coś gorszego?

Siergiej Iwanov

-Musz już iśź- Siergiej wstał, położył na stoliku kilka knutów i wyszedł. W między czasie Arwen włożyła mu do kieszeni płaszcza owoą przezroczystą torebkę. Na zewnątrz Siergiej gwizdnął, a na jego ramieniu wylądowała stalowo-szara sowa. Chłopak włożył jej do dzioba kawałek pergaminu i powiedział - Zanieś to Nataszy.отнеси это Наташе .- Sowa wzbiła się w powietrze i poleciała nad główną ulicą Hogsmeade. Siergiej ruszył w stronę gospody.

Arwen

Ar opadła smętnie na krzesło i ukryła twarz w dłoniach.
-К чему мне это было? Не принадлежало говорить. Воспоминания ещё слишком свежие - powiedziała do siebie.
Po jakimś czasie podszedł/podeszła do niej...

Koko Malacana

Koko.
-Witaj,Arwi!Co nowego?Jak wewnętrzna pogoda?-zapytała siadając przy niej