www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Maribel Vea

- Nie wiem jak Joan, ale ja jestem chętna - powiedziała Maribel i podeszła do Esaia. Usiadła koło niego i oparła mu głowę na ramieniu.
(ekhem, wybacz Jared. załóżmy że już cię nie ma)

Lynn Wingfield

- Ekhm. - chrząknęła, zwracając na siebie uwagę Esaia. - Jak coś, to ja nadal tu siedzę, patrzę i mam w ręce ciężki przedmiot, który po odpowiednim działaniu może stać się ostry... a to jest moja siostra, która ma faceta. Którego jakoś nauczyłam się tolerować. Więc wiesz.
Uniosła porozumiewawczo brwi, jednocześnie opróżniając szklaną butelkę.

Esai Morales

- Dobra, wybacz - powiedział odsuwając się od Joan - Pasuje?

Lynn Wingfield

Zaśmiała się krótko, rzucając Esaiowi rozbawione spojrzenie.
- Od kiedy jesteś taki... bezkonfliktowy? - powiedziała cicho, bawiąc się niesfornym lokiem z grzywki. - Dwa... może trzy tygodnie temu powiedziałbyś mi, żebym poszła się pieprzyć i kontynuował podrywanie Joan.
Zrobiła minę dziecka, któremu właśnie powiedziano, że święty mikołaj nie istnieje i czekała na odpowiedź.

Esai Morales

- Po prostu nie chcę się kłócić - wzruszył ramionami i spojrzał na Maribel opierającą na nim głowę - Nie jest ci niewygodnie? - zapytał - Moje ramię jest trochę...kościste.

Maribel Vea

- Wygodnie - powiedziała i uśmiechnęła się, całując go w policzek - Skoro Joan nie chciała skorzystać, to ja to zrobiłam - wyszczerzyła zęby do ślizgonki

Joan Wingfield

- Nie martw się o mnie, złotko. - powiedziała, nachylając się do Lynn i szeptając jej na ucho. - Jestem dużą dziewczynką, poradzę sobie sama.
Zostawiła Lynn z półotwartymi ustami i przysiadła się z powrotem do Esaia, kładąc mu głowę na drugim ramieniu.
- Mmm, faktycznie wygodny. Do tego ciepły...

Lynn Wingfield

Pokręciła głową z niedowierzaniem.
- Joan, Jason... - jęknęła, mając nadzieję trafić do siostry. - I to niby ja za dużo wypiłam?
Rzuciła podejrzliwe spojrzenie w kierunku stołu, zastawionego szklankami i butelkami.
- Ile ty w zasadzie tak dokładnie wypiłaś?

Joan Wingfield

- Z butelkę może dwie - odparła leniwie Joan - a co?

Lynn Wingfield

Tym razem spojrzała na nią, jakby jej wyrosła druga głowa. I trzecia od razu.
- Wódki? - spytała z lekkim powątpiewaniem. - Joan, dwie butelki wódki? I nadal SIEDZISZ? Ja wiem, że nie powinnam nikogo w tej kwestii opieprzać, ale, kurde...
Przez chwilę dało się słyszeć, jak powtarza 'dwie butelki' pod nosem, po czym gwałtownie wstała.
- W takim wypadku, muszę się napić. Czegoś mocnego.
Podeszła do baru i poprosiła o butelkę absyntu, po czym wróciła do stolika, po drodze ją odkręcając.
- A la vôtre. - powiedziała, przykładając butelkę do ust i przechylając głowę w tył, jakby piła wodę.

Joan Wingfield

Wyrwała siostrze butelkę z ręki i upiła kilka łyków.
- Musisz się napić czegoś mocniejszego, bo co? - zapytała Joan starając się unieść brwi, co wyszło jej z miernym skutkiem.

Lynn Wingfield

Zabrała siostrze butelkę z powrotem, rzucając jej spojrzenie 'moje'.
- Bo czuję się przez ciebie wyzwana. - zaśmiała się, pijąc. Ponad pół butelki już zeszło. - Są rzeczy, w których możesz być ode mnie lepsza... ale to nie jedna z nich.

Joan Wingfield

- A w jakich być mogę? - zapytała, znów zabierając butelkę siostrze - i w jakich nie jestem?

Lynn Wingfield

- Możesz być ode mnie lepsza w nauce, w gotowaniu, w spaniu, w czymkolwiek. - powiedziała cicho. - Ale zostaw mi mój monopol. I moje większe cycki.

Joan Wingfield

- Twoje większe cycki? - Joan prychnęła. - Chyba sobie żartujesz, Lynnie. Z której strony są większe?