www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Fumiko Kanesaka

Fumiko przysłuchiwała sie tej przeuroczej wymianie zdań z sąsiedniego stołu i uśmiechała się w duchu. Jak na Slytherin dziewczynom poszło całkiem dobrze. Zważając, że siedziała w WS już jakiś czas skierowała się do wyjścia. Tak zderzyła się z...

Joshua Bennett

... Joshem, który właśnie wchodził po coś do picia.
- Ojej, przepraszam! - wykrzyknął, pomagając dziewczynie wstać z podłogi. - Czasami zdarza mi się nie patrzeć, gdzie idę... ale jak widać, warto.
Uśmiechnął się do młodej dziewczyny, podnosząc ją do pionu.

Fumiko Kanesaka

Dziewczyna spojrzała w górę i zobaczyła faceta, starszego na oko o kilka lat, w którego przypadku określenie "cholernie przystojny" to zdecydowanie za mało.
-Eee...to ja chyba powinnam przeprosić...pana. - kręciła dziewczyna

Joshua Bennett

- Kolejna z "panem". Naprawdę wyglądam aż tak staro? - zaśmiał się. - Mów mi Josh, proszę, panienko...
Przyjrzał się dziewczynie uważnie. "Ruda, lubię takie." - pomyślał.

Fumiko Kanesaka

-Fumiko. Tylko Fumiko. - dodała - Niektórzy profesorowie mogą traktować mówienie do nauczyciela po imieniu jako brak szacunku- uśmiechnęła się dziewczyna. Wtedy zauważyła, że nauczyciel się jej przygląda.
-Co jest? Coś nie tak? - zapytała machinalnie poprawiając włosy.

Joshua Bennett

- Nie jestem typowym profesorem. - powiedział, śmiejąc się. - Fumiko... to ładne, aczkolwiek egzotyczne imię. Zupełnie jak właścicielka.
Mrugnął do niej humorystycznie.

Fumiko Kanesaka

-A myślałam, że to nie jest takie widoczne - zaśmiała się - Mój tata pochodzi z Japoni, ale nie jestem do niego zbyt podobna - wyjaśniła

Joshua Bennett

- Trochę widać charakterystyczne rysy. - powiedział, przyglądając się dziewczynie dokładnie. - Japonia powiadasz? Znasz więc kilka języków?
Kilkoro uczniów chrząknęło i zdał sobie sprawę, że nadal stoją w przejśiu.
- Oh, pardon. - powiedział, przepuszczając grupkę dzieciaków. - Może chciałabyś się przejść i porozmawiać? Tutaj robi się... tłoczno.
Podał dziewczynie ramię.

Fumiko Kanesaka

-Niestety nie. Mój ojciec nigdy nie mówił po japońsku. Z matką przyuczali mnie zawsze do angielskiego - wyjaśniła przyjmując ramię nauczyciela. Razem wyszli z WS...

Natasza Rostow

Natasza weszła do WS. Nie zdążyła jednak nic zrobić, ponieważ już po chwili siedział(a) koło niej...

Sandrine Holt

...Sandrine.
- Cześć mała - przywitała się - Jak mija dzień?

Natasza Rostow

- W nadzwyczajny sposób, całkowicie, bezgranicznie...normalnie - dokończyła

Sandrine Holt

- To może zrobimy sobie mały wypad do Londynu? Zrobimy zakupy, pójdziemy do kosmetyczki, fryzjera...-zaproponowała

Natasza Rostow

- Nie musisz mi tego drugi raz powtarzać - ucieszyła się Gryfonka - A więc chodźmy. Musimy się pospieszyć, żeby wrócić do zamku na lekcje.

Sandrine Holt

- Będzie ciężko, ale jakoś się wyrobimy - powiedziała zadowolna.
Po chwili wyszły z WS.