www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Natasza Rostow

- To, co? Będziesz tak piła i piła? Przecież się zanudzisz na śmierć - nie dawała za wygraną

Jared Leto

Leto patrzył na rozgadane i roztańczone towarzystwo.
Sam jednak nie miał ochoty robić tego samego co oni. Wziął z ziemi niedopite przez kogoś piwo i oddalił się za drzewa. Jednak wybrał takie miejsce, żeby w razie jakichś nieoczekiwanych okoliczności, mógł szybko przybiec z pomocą.
Kiedy tak siedział i pił, naszedł go codzienny głód. Już kilka dni próbował z nim walczyć, ale teraz będąc trochę podpitym i nie mając czym się zająć, wyjął strzykawkę z tylnej kieszeni spodni.
Prawdę mówiąc, miał nadzieję, że się potłukła jak gdzieś siadał...Niestety była pełna.
Leto rozejrzał się, czy nikt za nim nie szedł, po czym wyciągnął przed siebie lewą rękę i po chwili zastanowienia dał sobie w żyłę.
Ogarnęło go wielkie szczęście i przyjemność. Osunął się na ziemie.
Nie wiedział ile tak leżał. Jednak po pewnym czasie usiadł, spojrzał na zegarek i zobaczył, że minęło dopiero 20 minut.
Nagle ogarnęła go wielka ochota, aby zintegrować się z resztą towarzystwa, więc wrócił do ogniska.
Pierwsze co zauważył jak wrócił, to Nasze , która próbowała namówić Joan do tańca.
Podszedł do nich, złapał Gryfonkę za talię i powiedział:
- To może za mną zatańczysz, skoro ona nie chce?

Maribel Vea

Maribel spojrzała na Jareda i Nasze.
Od razu poczuła zazdrość. Chcąc, żeby to samo poczuł Leto, podeszła do Esaia i zaczęła go podrywać.
Złapała go za ręce i poszła z nim tańczyć przy ognisku.

Joan Wingfield

Joan osunęła się z powrotem na ziemię, patrząc z delikatnym uśmiechem, jak Leto porywa Naszę do tańca. Przez myśl przeszło jej, że jeszcze nigdy nie widziała, żeby Leto tańczył i to z własnej woli, ale po chwili wzruszyła na ten fakt ramionami - sama pod odpowiednim wpływem procentów zaczynała nieswojo się zachowywać.
Przeniosła wzrok na Maribel i Esaia.
- Ok, wszyscy mają pary, zaczynam czuć się samotnie - mruknęła pod nosem, słowa popijając piwem.

Amy Kartha

W tej samej chwili, podeszła do niej Ami.
- Co tak siedzisz sama? Nadal nie chcesz tańczyć? Ehh, chyba jeszcze nie wypiłaś zbyt dużo, bo inaczej już byś śmigała. Popatrz np. na...yhh, Leto? Ja dobrze widzę? ON opity i szalejący w najlepsze? - zadziwiła się

Joan Wingfield

- Ja. Nie. Tańczę - powtórzyła po raz kolejny uśmiechając się. - Tańczyłam trzy razy w ciągu minionego roku, z trzema facetami. Dziękuję, wystarczy mi.
Ziewnęła i zaczęła się rozglądać za trzecią puszką piwa.
- A ty? Z tego co pamiętam to ty pierwsza się wyrywasz do tańca...

Amy Kartha

- Nie mogę tańczyć, mając świadomość, że ktoś siedzi i się nudzi - wzruszyła ramionami siadając obok Joan - Posiedzę z tobą i poczekam, aż alkohol tak uderzy ci do głowy, że sama mnie wyciągniesz do tańca.

Joan Wingfield

- Jesteś naiwna - powiedziała, otwierając trzecią butelkę piwa. - Daj spokój, nie przesiedzisz przecież całej nocy. Jeszcze jakieś pół piwa i zacznę ci narzekać na swoją samotność, po kolejnych trzech zacznę tańczyć, więc...
Uśmiechnęła się do dziewczyny i ziewnęła po chwili.
- A piknik zapowiadał się tak spokojnie, nie? Jak zwykle któraś Wingfield musiała wspomnieć o alkoholu...

Amy Kartha

- Ale przynajmniej jest bardziej rozrywkowo, niż byłoby na pikniku - uśmiechnęła się - Ej, może przyspieszymy trochę proces twojego upijania się - powiedziała po chwili. Wyrwała Joan z ręki piwo i wyrzuciła w krzaki. W zamian dała jej do połowy pełną butelkę czystej, która leżała obok - Wypij jednym duszkiem...Albo zaśniesz, albo się porzygasz, albo zacznie rozpierać cię energia i wszystkich pokochasz...no, oczywiście jest też ryzyko, że zaczniesz płakać, ale mniejsza...A więc, do dna! - zachęcała ją Am.

Joan Wingfield

- Ja chcę moje piwo - mruknęła tęsknie, a po chwili stwierdziła, że nie ma zamiaru wchodzić teraz w krzaki i szukać kolejnej butelki, więc wzruszyła ramionami i upiła trochę zawartości butelki. - Twoje zdrowie, potworze - mruknęła, szybciej pozbywając się zawartości butelki. - To ostatni raz w te wakacje, jak matkę kocham.

Amy Kartha

Ami przez najbliższe kilkanaście minut w milczeniu patrzyła na Joan, która widocznie coraz mniej kojarzyła.
- No, ślicznotko. Przyznam Ci się w tajemnicy, że nawet ja nigdy nie wypiłam połowy butelki na raz. Tylko cie podpuszczałam, hehe. I na dodatek zmieszałaś z piwem. Mam nadzieję, że nie chce ci się wymiotować, ani płakać. Zatańczymy?

Joan Wingfield

Joan zamrugała kilka razy i spróbowała wstać.
- Zamknij się kobieto, wolę tańczyć, niż znów myśleć o tych wszystkich ponurych pierdołach, których ostatnio mam aż nadto w myślach - powiedziała, podpierając się jedną ręką o pień drzewa. - Jeśli jutro obudzę się goła w jakimś rowie albo z gołym facetem, przysięgam, że wytropię cię i zabiję. I proszę, zmień muzykę?

Amy Kartha

- Oczywiście, a jaką mam nastawić stację? Wybacz, ale nie znam twojego gustu muzycznego - zaśmiała się wchodząc z Joan pomiędzy tańczące pary.

Joan Wingfield

- Roooock - powiedziała, radując się, że potrafi utrzymać pion. - Mugolski rock. Ale do tego tańczyć się nie da. Po prostu zmień - upiłaś mnie, potworze, to zrób to dla mnie. I wypij jedno piwo, będę czuć się mniej samotnie.

Amy Kartha

Ami wytknęła jej język i poszła zmienić stację.
Po chwili wróciła z butelką wódki.
- skoro nie chcesz być samotna, to zrobię dokładnie to samo, co Ty - powiedziała i wypiła połowę na raz - W tą małą różnicą, że nie będę mieszać z piwem - dodała krzywiąc się po smaku wódki - Jezuu, jest tu jakaś przepita? Kuźwa, chyba nie. Czemu nikt o tym nie pamiętał...