www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Ashton Glentworth

Ash i Lynn aportowały się w ciemnej uliczce niedaleko klubu. Lekko zawirowana od podróży Lynn prawie się przewróciła, jednak Ash zdążyła ją złapać. Wyprowadziła ją na jedną z mniej ruchliwych, aczkolwiek jednak uczęszczanych ulic Londynu. Stanęły przed wejściem do Killer Kitty.
- Mój ulubiony klub w tym mieście. - powiedziała po chwili. Po znajomości wepchnęły się przed kolejką, wchodząc przez drzwi oświetlone niebiesko-różowym neonem. W klubie nie było wiele ludzi, dało się spokojnie przejść do baru, jednak głośna muzyka trochę utrudniała rozmowę. Usiadły przy ladzie, która zmieniała kolory w sekwencji różowy-niebieski-pomarańczowy. Ash, starając się powiedzieć coś w tym hałasie, przysunęła się do Lynn. - Co ci zamówić?

Lynn Wingfield

Lekko zarumieniona od bliskiego kontaktu, odparła, przysuwając się JESZCZE bliżej, prawie siadając jej na kolanach.
- Mmm, mam ochotę na coś słodkiego. - zamruczała słodko. - Może Strawberry Daiquiri?
Delikatnie oblizała wargi, patrząc Ash w oczy. Rozejrzała się wokół po klubie. Nigdy w nim jeszcze nie była, ale wydawało jej się tu bardzo przyjemnie.

Ashton Glentworth

Uśmiechnęła się do dziewczyny i odwróciła do barmana.
- Strawberry Daiquiri i Drei mal Drei, proszę. - Barman szybko zabrał się do przygotowywania drinków. Ash wykorzystała ten czas na lepsze poznanie Lynn. - Panno Wingfield, wiele się o pannie mówi w szkole. Mogłabym wręcz orzec, że wraz z siostrą jesteście najpopularniejszymi dziewczynami... że nie wspomne o urodzie.
Oparła się o blat, siadając frontem do Lynn i naciągnęła trochę kaplusz na czoło.

Lynn Wingfield

Przybrała lekko skwaszoną minę.
- Nie cieszymy się najlepszą sławą. - westchnęła. - Głównie to moja wina... nie powinnam ciągnąć za sobą Joan za te moje ekscesy, naprawdę.
Lekko zarumieniła się na ostatnie zdanie. W tym momencie jednak barman zdecydował się podać im ich drinki, dając jej jakiś pretekst do uniknięcia wzroku dziewczyny. Jej serce waliło szybko, ręce jej się pociły.
'Co się ze mną dzieje?'
Napiła się łyka swojego drinka.
- Mmm, słodkie... - powiedziała z zadowoleniem, oblizując ponownie wargi i puszczając Ash zalotne spojrzenie. Czasem nerwowość trzeba przykryć seksownością...

Ashton Glentworth

Uniosła szklankę do ust, przechylając ją lekko. Lynn uczyniła to samo ze swoim własnym drinkiem, oblizując wargi. Ash nachyliła się do niej, szepcząc jej na ucho.
- Słodkie? - delikatnie chwyciła ją dwoma palcami za szczękę, odsuwając się. Po chwili jednak znowu się przysunęła, delikatnie muskając ustami jej wargi. Ponownie się odchyliła, patrząc jej w oczy. - Mmm, masz rację. Słodkie.

Lynn Wingfield

Prawie upuściła szklankę, którą cały czas trzymała w ręce. Kiedy Ash się odchyliła, uśmiechnęła się do niej lekko. Postawiła szklankę w bezpiecznym miejscu na blacie i wstała, pochylając się w stronę dziewczyny, prawie wchodząc jej na kolana. Pocałowała ją, tym razem głębiej i z większą pasją. Przez chwilę zatraciły się we własnym świecie, do póki nie przerwało im chrząknięcie barmana. Natychmiast oderwały się od siebie i Lynn, lekko speszona, spojrzała na Ash.
- Może... pójdziemy potańczyć? - zaproponowała, dopijając drinka.

Ashton Glentworth

- Jasne. - pomogła jej wstać i poprowadziła w stronę parkietu. Wmieszały się w tłum, jednak Ash cały czas kurczowo trzymała jej rękę.
Minęła jakaś godzina, może trochę więcej. Cały czas spędziły tańcząc, wygłupiając się i śmiejąc. Ash przyciągnęła Lynn do siebie podczas jakiejś wolniejszej piosenki, wdychając jej zapach. Nachyliła się do niej, delikatnie całując, po czym, starając się przebić głosem przez cały ten hałas. - Jak, Księżniczko? Nie zmęczyłaś się jeszcze?
Dziewczyna tylko lekko pokiwała głową, uśmiechając się niewinnie. Zamówiły sobie jeszcze po jednym drinku, chwilę posiedziały przy barze po czym opuściły klub w dobrych nastrojach.
- Ok, wracamy do zamku. - mruknęła Ash, przyciągając dziewczynę mocno do siebie, stojąc w ciemnej uliczce, w której wcześniej się aportowały. Lynn objęła ją, wtulając twarz w okolice jej obojczyka. Nie zwracając na siebie niczyjej uwagi, błyskawicznie teleportowały się do Hogwartu.

Maribel Vea

Maribel szła właśnie na metro, kiedy zauważyła na słupie ogłoszenie.

"Poszukujesz pracy? Jesteś ładną, zgrabną i dyspozycyjną nastolatką? Jeśli tak, przyjdź wieczorem do -Killer Kitty Nightclub. Pracę zdobędziesz od zaraz"

ucieszona, zaraz poszła do klubu.

Kiedy weszła zobaczyła ładnie urządzone wnętrze.
Na końcu sali była scena, na której tańczyły przy rurze półnagie kobiety.
Podeszła do baru
- Gdzie mogę się pytać o pracę - zapytała.
- Dobrze trafiłaś, niunia - odpowiedział facet, drapiąc się po brodzie - Widzisz te drzwi? Idź tam. Załóż ciuszki, które da ci mój kolega i wyjdź na scenę. Zobaczymy co potrafisz. Później pogadamy.

Maribel zrobiła to co kazał.
Po skończonym występie podeszła do niego i zapytała:
- I co Pan sądzi?
- Znakomicie, masz tą pracę - na tym rozmowa dobiegła końca

Maribel Vea

Maribel weszła do klubu.
Weszła do :przebieralni: dla personelu i przywitała się z dziewczynami, które szykowały się do występów.
Przebrała się w kostium, który naszykowały jej "stylistki", podmalowała się i wyszła na scenę.
Zawsze kiedy to robiła mężczyźni pogwizdywali z podziwem.

Dmitri Isayev Rostow

Dmitri wszedł ze znajomymi do klubu.
Zajęli miejsce niedaleko baru.
- Pójdę zamówić coś do picia. Przynieść wam coś? - zapytał kolegów.
Już po chwili był z powrotem.
Chwilę pogadali, kiedy na scenę wyszła nowa dziewczyna.
Dmitri od razu poznał w niej, koleżankę ze szkoły.
Próbował się szybko schować, jednak nie zdążył. Dziewczyna go zauważyła. Na jej policzki weszły różowe plamki, co mogło oznaczać, że się trochę speszyła...zresztą on też.
Nie chciał, żeby ktokolwiek ze szkoły wiedział, że chodzi po takich knajpach...

Maribel Vea

Po skończonym występie Maribel podeszła do chłopaka.
Przywitała się i usiadła obok.
- Hmm, to co? Może postawisz mi piwo? na razie nie mam pieniędzy. Ale oddam ci..-powiedziała

Dmitri Isayev Rostow

- Jasne - odpowiedział szybko. Poszedł do baru i wrócił z 2 nowymi butelkami.
Przy okazji pożegnał się z kolegami, którzy już powoli się zbierali do wyjścia.
- wiesz...ja nikomu nie powiem, że cię tu widziałem. Ale ty też byś mogła nikomu nie mówić, co?

Maribel Vea

- Spoko - uśmiechnęła się - Zresztą, gdybym powiedziała, to jednocześnie sama bym się wsypała, że tu byłam. Dzięki za piwo - powiedziała otwierając butelkę - Dawno cię nie widziałam. Gdzie się podziewałeś? - zapytała - I cholernie się zmieniłeś wiesz?

Dmitri Isayev Rostow

- A włóczyłem się po Londynie. Natasza mi mówiła, że nic ciekawego się w szkole nie dzieje, to niby po co miałem chodzić? Ale już postanowiłem wrócić. Odnowić stare znajomości...Ty też się zmieniłaś. Na lepsze oczywiście.

Maribel Vea

- Dzięki - odpowiedziała. Przez chwilę nikt nic nie mówił.
Maribel patrzyła na Katy, która właśnie wywijała fikołki na rurze.
- Ej, może byśmy gdzieś poszli? Wybacz, ale nie za bardzo mam ochotę tutaj siedzieć. Co ty na to? - zapytała z nadzieją w głosie