www.hogwartdlanajlepszych.fora.pl

Koko Malacana

-Okej.- powiedziała i skierowały się do drzwi na końcu korytarza pierwszego piętra.

(Nie mam czasu. Ty opisz!)

Arwen

(Ale mi się nie chce ;P)

Ar i Ko weszły do dużego pokoju w beżach.
-Wow- mruknęła i uwaliła się na dużym łóżku.

Koko Malacana

-To jak?- zapytała- Ten, czy tamten?

Arwen

-A mogę się przenosić z jednego do drugiego?- zapytała.

Koko Malacana

-Raczej nie.- powiedziała, bawiąc się obrazkiem namalowanym przez nią, gdy miała trzy lata.-Nie chciała bym patrzeć, jak się przenosisz co tydzień.- zaśmiała się i spojrzała przez okno, wbijając wzrok w najbliższą, zielonkawą ziemie, gdyż dalej wszystko przysłaniała mleczna mgła.- Aż strach wychodzić, co? To wygląda tak, jakby trupy pogrzebanych wojskowych na moim ogródku błądziły pośród tych mgieł.- szepnęła.- Kiedyś tu, w ogródku był cmentarz wojskowy, ale matka i ojciec zbudowali dom, usuwając groby. To było dwadzieścia lat temu, przed moim narodzeniem. Zostały tylko te cztery w moim ogródku. Co tydzień tam chodzę zapalić znicz i postać chwilę. Dwa bezimienne. W trzecim leży niejaki Ashton McG, a w czwartym Charlot Kansas. Moja matka chyba wiedziała, jak bardzo będzie mi na nich zależało, bo ubłagała ojca żeby ich nie usuwał.- ciągnęła.- Nie widziałaś ich, bo nie patrzałaś przez to okno, moje okno i okno w pokoju Marii.- wytłumaczyła patrzącej na Koko z niedowierzaniem dziewczynie.- U mnie to już tak jest. Nie myśl sobie, że jestem jakąś wariatką która chowa zamurowane, martwe ciała swoich byłych w piwnicy, bo jej nie chcieli. I nie myśl też, że jestem kimś z okropnie mroczną przeszłością, której wolała byś nie poznawać. Tylko tobie chciała bym powierzyć moje tajemnice i opowiedzieć o przeszłości.- zwierzyła się. Spojrzała na ścianę, z wymalowaną białą farbą jabłonią.- Mój tata sam to malował.- Na wszystkich ścianach było drzewo innego gatunku, jednak wszystkie namalowane były tą samą farbą na takim samym, beżowym tle. Przy drzwiach stała biała szafa, której Koko nie otworzyła, choć zrobiła to w pokoju Marii.- Przepraszam, ale widziałaś co zrobiłam u siostry. Brakuje mi ich. Tyle. Bo to jednak była rodzina, prawda?- Uśmiechnęła się blado i usiadła w końcu na beżowej, jedwabistej pościeli łóżka rodziców dziewczyny.- Dawno, dawno temu moi dziadkowie założyli tu winiarnie. To tak samo jak z tymi szafami. Nie chcę przypominać sobie ciepłych rąk babci i dziarskiego śmiechu dziadka, ani porannego chleba, jaki zawsze robiła babcia. A kiedy tam wejdę to też się w jakiś sposób uwolni.

Arwen

Ar popatrzyła na Ko.
-Kansas?- zapytała.- Hm... Kojarzę go, ale nie wiem skąd. To ja się zastanowię, w którym pokoju zostanę. Ale trzeba przyznać, że jabłonka dodaje uroku temu pokojowi...

Koko Malacana

-Taak. Masz całkowitą racje.- szepnęła dziewczyna patrząc na bladoróżowy dywan.- Chodźmy coś zjeść. Ostrzegam, że nie umiem gotować!

Arwen

-Ale ja umiem- powiedziała.- Na co byś miała dziś ochotę?

Koko Malacana

-Sama nie wiem... Wybieraj. Moją specjalnością są kanapki z musztardą.- powiedziała, gdy obie dziewczyny zaczęły schodzić po schodach.- Ach... Leto spędzi z nami ferie.- poinformowała dziewczynę Ślizgonka.

Arwen

-Ołkej- powiedziała.- A kiedy są ferie? Tak z czystej ciekawości się pytam...

Koko Malacana

Koko zastanowiła się chwilę.
-Już, jeśli się nie mylę.- odpowiedziała.- Lepiej chodźmy gdzieś na miasto.

Arwen

-A gdzie?- zapytała po chwili zastanowienia.